Seval öğretmenle bu röportajı yapmaya başladığımızda aylardan Temmuz’du sanırım. O dönem Şubat depremlerinin üzerinden henüz 5 ay geçmişken konuşmaya ve olanı biteni bir öğretmen-eğitimci gözüyle değerlendirmeye çalışmıştık. Bir mektup formuyla birbirimize yazdığımız bu yanıtların bende hep kıymetli bir yeri olacağını söylemek istiyorum. Yanı sıra bu röportaj ve dile gelen birçok konu, bugün sıcaklığından bir şey kaybetmiş değil. Aksine, mesela Temmuz ayının başlarında, muhtemelen o günkü ahvali referans alarak söylediğimiz şeyler bugün daha ağır bir gerçeğe tebarüz ediyor. 

“Birlikte Yaratıcıyız, #YaratıcılıklaBirlikte’yiz!” Demek İçin Bir Araya Geliyoruz!

“Zor zamanlar” demekten bile yorulduğumuz zamanlar geçiriyoruz. Kriz üstüne kriz, mücadele üstüne mücadele derken, hangi soruna odaklanmaya çalışacağımızı düşünürken bile başımız dönüyor. İlk sarıldığımız şey yaratıcılık mı olmalı peki? Şimdi, yaratıcılığı konuşmanın sırası mı?